https://www.khmertimeskh.com/ Khmer Times December 28, 2021

ចំពេលមានវិបត្តិកូវីដ-១៩ ពលករចំណាកស្រុកបានប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាជាច្រើន ជាពិសេសនៅក្នុងប្រទេសថៃ។ ភាគច្រើននៃពលករចំណាកស្រុកមកពីមីយ៉ាន់ម៉ា បន្ទាប់មកគឺកម្ពុជា និងឡាវ។ ភាគច្រើននៃអ្នកឆ្លងគឺនៅក្មេង ដែលមានន័យថាមិនសូវមានភាពធ្ងន់ធ្ងរទេ។

នាថ្ងៃទី ១៤ ខែធ្នូ អង្គការអន្តរជាតិសម្រាប់ទេសន្តរប្រវេសន៍ (IOM) បានរៀបចំការតាំងពិពណ៌រូបថត និងការបញ្ចាំងភាពយន្តនៅ Alliance Française Bangkok ដើម្បីប្រារព្ធទិវាជនចំណាកស្រុកអន្តរជាតិនៅថ្ងៃទី ១៨ ខែធ្នូ ក៏ដូចជាដើម្បីអបអរសាទរខួបលើកទី ៧០ នៃសកម្មភាពរបស់អង្គការក្នុងការគាំទ្រជនចំណាកស្រុក និងរដ្ឋជុំវិញពិភពលោក។ ការពិភាក្សាជាក្រុមបានធ្វើឡើងដើម្បីពិភាក្សាអំពីរបៀបដែលជំងឺរាតត្បាតកូវីដ-១៩ កំពុងបង្កភាពលំបាកដល់ជីវិតរបស់ជនចំណាកស្រុក និងអ្នកដែលធ្វើការជាមួយពួកគេដើម្បីបន្ធូរបន្ថយស្ថានការណ៍។

លោក Somkiat Siriruttanapruk ទីប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្របង្ការមកពីនាយកដ្ឋានគ្រប់គ្រងជំងឺនៃក្រសួងសុខាភិបាលសាធារណៈបាននិយាយថា បញ្ហាសុខភាពក្នុងចំណោមជនចំណាកស្រុកកើតមានមុនពេលជំងឺរាតត្បាតមកដល់។ គាត់បាននិយាយថា “ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយនៅពេលដែលជំងឺរាតត្បាតបានមកដល់វាធ្វើឱ្យបញ្ហានៅក្នុងប្រព័ន្ធវេជ្ជសាស្ត្ររបស់យើងមានភាពកាន់តែច្បាស់” ។ បញ្ហាចំនួន ៥កាន់តែមានសភាពអាក្រក់ទៅៗដោយសារជំងឺរាតត្បាត ដែលធ្វើឲ្យពិបាកក្នុងការស្វែងរកសេវាថែទាំសុខភាព ជាពិសេសក្នុងចំណោមពលករចំណាកស្រុក។ លោកបាននិយាយថា បញ្ហាទីមួយគឺថាអ្នកណាត្រូវមើលថែទាំសុខភាពពលករចំណាកស្រុក។ បច្ចុប្បន្ននេះ ពុំទាន់មានស្ថាប័នណាមួយ ស្ថិតក្រោមក្រសួងសុខាភិបាលសាធារណៈ ដែលទទួលបន្ទុកលើបញ្ហាសុខភាពជនចំណាកស្រុកដោយផ្ទាល់នោះទេ។ លោកបន្តថា៖ «បច្ចុប្បន្នយើងមានតែផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុដែលដោះស្រាយបញ្ហាទាក់ទងនឹងសន្តិសុខសង្គម។បុគ្គលិកកំពុងធ្វើការលើការបង្កើតគណៈកម្មាធិការមួយនៅក្រោមនាយកដ្ឋានគ្រប់គ្រងជំងឺ។បញ្ហាទីពីរពាក់ព័ន្ធនឹងស្ថានភាពផ្លូវច្បាប់របស់ជនអន្តោប្រវេសន៍។ លោកបានបន្តថា ប្រសិនបើពួកគេចូលមកក្នុងប្រទេសដោយស្របច្បាប់ ពួកគេនឹងស្ថិតក្រោមប្រព័ន្ធថែទាំសុខភាពដោយស្វ័យប្រវត្តិ។ «វាងាយស្រួលក្នុងការថែទាំពួកគេ ដោយសារពួកគេមកតាមរយៈប្រព័ន្ធជាមួយនឹងឯកសារស្របច្បាប់ និងជាមួយនិយោជកពិតប្រាកដ។

លោកបាននិយាយថា “ក្នុងករណីនេះ យើងអាចដាក់ពួកគេនៅក្នុងប្រព័ន្ធបានយ៉ាងងាយស្រួល ប៉ុន្តែប្រសិនបើពួកគេមកជាជនចំណាកស្រុកខុសច្បាប់ វាពិបាកក្នុងការចូលទៅក្នុងប្រព័ន្ធ ដែលមានន័យថាពួកគេមិនអាចទទួលបានសេវាថែទាំសុខភាព”។ បញ្ហាទីបីពាក់ព័ន្ធនឹងឧបសគ្គភាសា។ លោកបាននិយាយថា វាមិនត្រឹមតែភាសាថៃ និងអង់គ្លេសទេ។ គ្រាមភាសាជាច្រើនត្រូវបាននិយាយក្នុងចំណោមពលករចំណាកស្រុក ដែលបង្កការលំបាកដល់បុគ្គលិកថែទាំសុខភាពក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយពួកគេ។

បញ្ហាទីបួនគឺធនធានវេជ្ជសាស្រ្តមានកំណត់។ ការថែទាំសុខភាពនៅទីនោះ មិនត្រឹមតែសម្រាប់ពលករចំណាកស្រុកប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែសម្រាប់ប្រជាជនថៃផងដែរ។ “យើងមានបុគ្គលិកពេទ្យ និងបរិក្ខារពេទ្យមានកម្រិត។ នៅពេលដែលជំងឺរាតត្បាតមកដល់ វាបានឆ្លងដល់មនុស្សគ្រប់គ្នា ហើយតម្រូវការគ្រែដេកបានកើនឡើង”។

បញ្ហាចុងក្រោយគឺការផ្តល់ហិរញ្ញប្បទាន ព្រោះវាពិបាកក្នុងការពង្រីកថវិកា ដើម្បីគ្របដណ្តប់អ្នកគ្រប់គ្នាដែលត្រូវការជំនួយ។ លោកបានបន្ថែមថា៖ «នេះជាបញ្ហាប្រឈមធំ។ ពាក់ព័ន្ធនឹងពលករចំណាកស្រុករស់នៅក្រោមស្ថានភាពជំងឺកូវីដ-១៩ លោកបាននិយាយថា ចាប់តាំងពីខែមេសាឆ្នាំនេះ មានករណីឆ្លងកើនឡើងក្នុងចំណោមពលករចំណាកស្រុកចំនួន ១៦៦,០០០ នៅក្នុងប្រទេសថៃឬជិត ៧.៨% នៃការឆ្លងសរុបរបស់ប្រទេសថៃដោយមានអ្នកស្លាប់ចំនួន ៤៤៦ ។ អត្រាអ្នកស្លាប់មានត្រឹម ០,១២% ហើយបើប្រៀបធៀបនឹងប្រជាជនថៃគឺមានតែ ០,៩៨% ប៉ុណ្ណោះ។

ក្រសួងសុខាភិបាលសាធារណៈបានអនុវត្តវិធានការទប់ស្កាត់ការឆ្លងរាលដាលក្នុងចំណោមពលករចំណាកស្រុកដូចជាការធ្វើតេស្ត ការពិនិត្យ និងការដាក់ឱ្យនៅដាច់ពីគេ និងវិធានការទប់ស្កាត់ (Bubble and Seal)។ សម្រាប់គម្រោងវ៉ាក់សាំងនេះ វ៉ាក់សាំងជាង ៣លានដូសត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងចំណោមជនបរទេស និងជនចំណាកស្រុក ហើយភាគច្រើនគឺស្ថិតនៅក្រោមថវិការដ្ឋ។ “មនុស្សភាគច្រើនត្រូវបានគេចាក់វ៉ាក់សាំងអោយពីរដូស ហើយរដ្ឋាភិបាលកំពុងលើកទឹកចិត្តពួកគេឱ្យមកចាក់ដូសជំរុញ ។ លោកបានបន្តទៀតថា “ដំបូងពួកគេត្រូវបានផ្ត់វ៉ាក់សាំង Sinovac ឬ Sinopharm ប៉ុន្តែឥឡូវនេះយើងមានវ៉ាក់សាំងច្រើនប្រភេទ ពួកគេអាចជ្រើសរើសតាមចិត្តបាន ហើយក្រសួងកំពុងលើកទឹកចិត្តពួកគេឱ្យទៅមន្ទីរពេទ្យដើម្បីចាក់វ៉ាក់សាំង”។ ក្រសួងក៏បានផ្តល់ការអប់រំសុខភាព និងបង្កើនទំនាក់ទំនងរវាងពលករចំណាកស្រុកផងដែរ។ គាត់បាននិយាយថាក្រសួងបានបកប្រែការផ្សព្វផ្សាយដែលពាក់ព័ន្ធនឹងជំងឺកូវីដ-១៩ ទៅជាភាសាផ្សេងៗ។

លោកបានបន្ថែមថា “យើងក៏បានរៀបចំវគ្គបណ្តុះបណ្តាលសម្រាប់ជនបរទេសដែលហៅថា “អ្នកស្ម័គ្រចិត្តសុខភាពបរទេស” ដើម្បីបណ្តុះបណ្តាលពួកគេអំពីស្ថានភាពកូវីដ-១៩ ។ យើងជឿថាពួកគេអាចត្រឡប់ទៅសហគមន៍របស់ពួកគេវិញ និងចែករំលែកអំពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀន” ។ Rina Chandran អ្នកឆ្លើយឆ្លងព័ត៌មានរបស់ Thompson Reuters Foundation បានលើកឡើងពីបញ្ហាលំនៅដ្ឋានក្នុងចំណោមពលករចំណាកស្រុក ដែលជាចំណុចក្តៅសម្រាប់ការឆ្លងមេរោគនៅទូទាំងតំបន់។ អ្នកស្រីបាននិយាយថា “ស្ថានភាពរស់នៅរបស់ពួកគេធ្វើឱ្យស្ថានការណ៍កាន់តែធ្ងន់ធ្ងរឡើង ពីព្រោះលំនៅដ្ឋានសម្រាប់ជនចំណាកស្រុកមិនមែនជាអាទិភាពរបស់រដ្ឋាភិបាលនោះទេ។ ពួកគេស្នាក់នៅកន្លែងណាមួយនៅខាងក្រៅទីក្រុង ឬប្រសិនបើពួកគេនៅក្នុងទីក្រុង ផ្ទះនឹងចង្អៀតខ្លាំងណាស់”។ លោកស្រីបានបន្តទៀតថា “ហើយវាគ្រាន់តែជាកន្លែងសម្រាប់ពួកគេស្នាក់នៅ ព្រោះពួកគេចំណាយពេលច្រើនក្នុងមួយថ្ងៃនៅកន្លែងធ្វើការរបស់ពួកគេ។ ហើយកន្លែងរស់នៅទាំងនេះបានក្លាយជាចំណុចក្តៅសម្រាប់ការឆ្លងមេរោគដោយធម្មជាតិ ដោយសារទាំងនេះជាតំបន់ចង្អៀត ដែលមិនអាចមានគម្លាតសង្គម ដោយគ្រាន់តែបានលាងដៃតែប៉ុណ្ណោះ»។ ទោះបីជាប្រទេសថៃបានបង្កើនកម្រិតថ្នាំរបស់ខ្លួនក៏ដោយ និងបានចាក់វ៉ាក់សាំងជាង ៣ លានដល់ជនបរទេស រួមទាំងពលករចំណាកស្រុក លំនៅដ្ឋាន និងលក្ខខណ្ឌការងាររបស់ពួកគេមិនមានភាពប្រសើរឡើងនោះទេ។ លោកស្រីបានបន្ថែមថា “មិនមានផែនការផ្សេងទៀតពីតំបន់សម្រាប់ការកែលម្អលំនៅដ្ឋាន ឬលទ្ធភាពទទួលបានសេវាថែទាំសុខភាពនោះទេ។ ដោយសារអត្រាឆ្លងមានកម្រិតទាប មនុស្សគ្រប់គ្នាបានត្រឡប់ទៅរកស្ថានភាពពីមុនវិញ។ខ្ញុំមិនសង្ឃឹមថាអ្វីៗនឹងផ្លាស់ប្តូរសម្រាប់ពលករចំណាកស្រុកនោះទេ”។

ជនចំណាកស្រុកជាច្រើននៅក្មេង និងមានសុខភាពល្អ ដូច្នេះពួកគេមិនត្រូវបានផ្តល់អាទិភាពសម្រាប់កម្មវិធីចាក់វ៉ាក់សាំងនោះទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលដែលពួកគេធ្លាក់ខ្លួនឈឺចំពេលមានជីវភាពក្រីក្រ ជំងឺនេះបានរីករាលដាលដល់សហគមន៍ធំ ហើយទើបតែពេលនោះដែលរដ្ឋាភិបាលចាប់ផ្តើមយកចិត្តទុកដាក់។ “វាជារឿងគួរឱ្យអស់សំណើចណាស់ដែលកម្មករចំណាកស្រុកភាគច្រើនត្រូវបានគេមើលរំលង។ យើងពិតជាមិនបានឃើញពួកគេនៅកន្លែងសំណង់ ឬរោងចក្រ ឬសូម្បីតែនៅពេលដែលយើងឃើញពួកគេនៅតាមដងផ្លូវ ឬនៅលើទីផ្សារក៏ដោយ យើងពិតជាមិនបានឃើញពួកគេទេ”។ ភ្លាមៗក្នុងអំឡុងពេលរាតត្បាត ពួកគេត្រូវបានមើលរំលង ពីព្រោះពួកគេត្រូវបានស្តីបន្ទោសចំពោះការឆ្លង។ លោកស្រីបានបន្ថែមថា “ពួកគេកំពុងត្រូវបានស្តីបន្ទោសក្នុងការក្លាយជាចំណុចក្តៅ ហាក់ដូចជាពួកគេហ្នឹងជាអ្នកទទួលខុសត្រូវចំពោះជំងឺកូវីដ-១៩ តែម្នាក់ឯង”។ ការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា មានមនុស្សចំនួន ១.៦ ពាន់លាននាក់នៅទូទាំងតំបន់ឥណ្ឌូប៉ាស៊ីហ្វិក ដែលខ្វះលទ្ធភាពទទួលបានការការពារសុខភាពសង្គម ហើយភាគច្រើនជាពលករចំណាកស្រុក។ លោកស្រីបានបន្ថែមថា “ការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថាកម្មករចំណាកស្រុកមិនទាន់មានភាពធូរស្បើយពីវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុ ឬសុខភាពរាងកាយពីជំងឺរាតត្បាតទេ ហើយមិនមានការគាំទ្រដើម្បីជួយពួកគេក្នុងរឿងនេះទេ” ។ លោកស្រីបាននិយាយថាសម្ពាធពីអង្គការសហប្រជាជាតិអាចនាំឱ្យមានវិធានការឆ្លើយតបកាន់តែប្រសើរពីប្រព័ន្ធ៕ Bangkokpost